Bugün CHP'nin geçen cumartesi takip ettiğim Osmangazi kongresiyle ilgili gözlemlerimi aktaracağım.

Malum 3 aday vardı.

Raşit Gürbüz, Cengiz Çelikten ve Sinan Nergiz başkanlık için yarıştı.

CHP'ye, ülke demokrasisine bu kadar saldırı varken delegeler özelinde seçime katılım yüksek olsa da partililerin kongreye ilgisi hayli zayıftı.

CHP Osmangazi'yi esir alan enerjisizlik kongreye de yansımıştı.

Yarısı zor dolan salondaki atmosfer heyecansızdı.

Hem topluma hem de iktidara güçlü bir mesaj verme fırsatı iyi kullanılamadı.

Sinan Nergiz ruhsuz kongrede fark yaratan tek adaydı.

Zaten Osmangazi seçiminin en dikkat çeken adayı da oydu.

Neden derseniz daha önce de söylemiştim:

Örgütten gelen talep doğrultusunda meclis üyeliğini, başkan vekilliğini bir kenara bırakıp ilçe başkanlığına aday olma kararı almak herkesin yapacağı bir iş değildi.

Nergiz, bando eşliğinde gençlerle fark yaratan bir giriş yaptı kongrenin yapıldığı Merinos Atatürk Kongre ve Kültür Merkezi'ne.

Diğer adaylara göre kürsüde de iyiydi açıkçası.

En azından o salonu dolduracak enerjiye sahip tek aday olduğunu gösterdi.

"Benim vaadim emek ve samimiyet. Ayağa kalk, uyan Osmangazi" dedi.

Raşit Gürbüz olağanüstü kongredeki gibi alt perdeden konuştu.

Yine 'Kuvâ-yi Milliye'den söz etti.

Söylemleri bazen keskinleşse de enerjisi yoktu.

Cengiz Çelikten kürsüde "Geçmiş dönemden derslerimizi çıkardık. İlçe başkanlığım süresince hırsızlık, arsızlık yapmadım. Kimseyi taciz etmedim" dedi.

Performansı ikna etmesi gereken delegeleri etkileyemedi.

En çarpıcı konuşma adaylardan değil faaliyet raporundan sonra söz alan, partide önemli görevler üstlenmiş Ali Nihat Irkörücü'den geldi:

"İmza kampanyasıyla yönetim düşürüldükten sonra ilkesiz bulduğum ittifaklar sonucunda bir yönetim belirledik. Maalesef delegenin iradesine bırakılmadan partinin üst kademesinde görev yapan arkadaşlarımızın müdahaleleri ile yönetim şekillendi. Hiçbir ilçe başkanımız bir belediye başkanının talimatı ile görev yapamaz, yapmamalıdır. Bütün bunları üstü kapalı konuşmuyorum, kitabın ortasından söylüyorum."

Sonuca dönersek...

Daha önce de yazmıştık:

Üç adaylı yarış Raşit Gürbüz'e avantaj sağlayacaktı.

Öyle de oldu.

Raşit Gürbüz 180 oy alırken, Cengiz Çelikten 124, Sinan Nergiz 102 oy aldı.

Çelikten aday olmayıp Nergiz'le birleşseydi seçimin sonucu değişebilirdi.

Oyların dağılımına bakarak Nergiz, Çelikten ile birleşseydi diyebilirsiniz ancak böyle bir birleşmede Nergiz ciddi oy kaybederdi. Çelikten'in ise 'blok'tu desteği.

Sonuç olarak...

Raşit Gürbüz'ü destekleyen ittifak bir Pirus Zaferi elde etti diyebiliriz.

Milattan önce Roma'ya karşı savaşlar kazansa da çok büyük kayıplar vermişti Epir Kralı Pirus.

"Bir zafer daha kazanırsak mahvolacağız" demişti.

Bugün Raşit Gürbüz'ü destekleyen ittifak kâğıt üzerinde kazanmış olabilir ancak mutlak bir galibiyetten söz etmek mümkün değildir.

Delegasyonun çoğunluğu Raşit Gürbüz'e kazandıran ittifaktan memnun olmadığını göstermiştir.

Antidemokratik çok sayıda uygulamaya tanıklık edilen, çeşitli baskılar ve kavgalarla da gündeme gelen Osmangazi'deki delege seçimleri süreci de kongrenin neticesinin bir Pirus Zaferi olduğunu doğrular niteliktedir.

Yani kazanırken kaybedilmiştir.

Hamitler'de, Yenikaraman'da, Panayır'da, Tuna'da statükoya karşı gösterilen reaksiyon, Soğukkuyu'da verilen mesaj nettir.

Öte yandan Raşit Gürbüz'e kazandıran ittifakın 'il başkanlığı' hesaplarının Nilüfer ve Yıldırım'daki sonuçlarla tutmadığını da unutmamak gerekir.