Cumhuriyetimizin Kurucusu, Büyük Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün, çocuklara armağan ettiği, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramını tüm yurtta olduğu gibi kentimizde de büyük bir coşkuyla kutladık...

Gün boyu gerçekleşen etkinliklerle çocuklar bayramın tadını çıkardılar.

Kent protokolündeki seçilmiş ve atanmış yöneticilerimiz de, makamlarını çocuklara bıraktılar...

Dikkatimi çekti bu bayramda koltuklara oturanlar ağırlıklı olarak kız öğrencilerden seçilmişler...

İnşallah gelecekte o makamlarda onları gerçek yöneticilerimiz olarak da görürüz!

Dün, koltuklara oturan geleceğin cumhurbaşkanı, bakanı, milletvekili, vali ve belediye başkanlarımızın, her zamanki gibi kent ve ülke yöneticisi büyüklerinden ilk istedikleri aynıydı...

Kendilerine daha yeşil, daha temiz, sevgi, barış ve güven içinde yaşayabilecekleri, savaşların, çevre kirliliğinin, yoksulluğun olmadığı, hayallerini, hedeflerini gerçekleştirebilecekleri güzel bir dünya bırakılmasını istediler...

Bu sözü her bayramda veriyoruz çocuklara, fakat verilen sözleri tutma konusundaki başarımız da ortada maalesef!

23 Nisanlardaki bu temsili makamlara çocukları oturtma görüntülerini izlerken benim aklıma hep Osmangazi Belediyesi eski başkanlarından rahmetli Basri Sönmez'in, simitçi bir çocuğa yaptığı harika jest gelir...

Gazeteci olarak bizzat tanık olmuştum...

Yine böyle bir bayram sabahı, makamına gelen Basri Bey, özel kalemine, belediyenin karşısındaki kaldırımda simit satan çocuğu gösterir pencereden ve talimatını verir:

"Ben bugün o çocuğumuzu başkan olarak koltuğuma oturtmak istiyorum! "

Bunun üzerine iki zabıta memuru, giderler simitçi çocuğu almaya...

Ne var ki, resmi kıyafetli zabıtaların kendisine doğru hızlı hızlı geldiklerini gören küçük çocuk korkar ve elindeki simit tezgâhıyla birlikte başlar kaçmaya...

O koşar, zabıtalar peşinden kovalar!

Epey bir kovalamacadan sonra yakalarlar...

Koşmaktan yanakları kızarmış, kan ter içinde ve korkudan titreyerek makamına çıkarılan simitçi çocuğu önce sakinleştirir Basri Bey...

Simitlerinin hepsini satın aldığını söyler, parasını da verir fazla fazla...

Ve ardından, koltuğuna oturtup, telsizi de eline tutuşturarak "Hadi bakalım, şimdi belediye başkanı sensin! Ver istediğin talimatı bizlere!"

Simitlerinin hepsinin satıldığını duyunca rahatlayan ve olayın şokunu üzerinden atan simitçi çocuk, o gün tek bir talimat verir:

"Zabıtalar, simit satan çocuklara dokunmasınlar!"

Rahmetli Sönmez de bu masum isteği emir kabul ederek, zabıtalarına seslenir:

"Görev sürem boyunca, simit satan çocuklara dokunmayacaksınız, belediyemizin kapısının önünde tezgâh açsalar bile!"

Bu vesileyle kendisini bir kez daha rahmetle anıyorum...